vangen og ei forvite floga so for framføre...
ein fantastisk benk i grase. veldig i grase, faktisk.
nista, kaffi og gras.
syklist med innslag av bleike lår. kvit som mjelk - sjekk skuldere! wow!
nasjonalromantikk!
da va litt flaut å sitja slik og ta bilete tå seg sjølv, so eg vakje so flink å smila. detta va elles ein kameravinkel so gjorde særs lite for formene - jävla planka.
etter kaffien vart det naudsynt å ta seg ein snartur til skogs for optimal sykkel-komfort. (nei, det er ikkje i nærleiken tå nokon tå dekan kaaten, om de skulle frykta da)
akk, tintro! blanda kjensler - blandingsforholdet er omlag 40% gymtimar, 35 % barndomsminne og 25% russetid. vatt da rett...?
bleike bein i grase.
2 kommentarer:
Ein snartur te skogs ette kaffien, Ida? Du e no lik deg. :D (men rekne me da e nissing da e snakk om her)
hadde da vå noko ant enn nissing hadde eg no greitt halde kjeft! lure på um eg lyt få sett opp eit toalett langs vatnet dar, i ekta moen-stil. (men ikkje med so varmt vatn at da ikkje går an å vaska hendene)
Legg inn en kommentar